Stres to stan fizyczny i mentalny pojawiający się w wyniku kontaktu organizmu z czynnikiem, który stanowi potencjalne zagrożenie dla równowagi procesów życiowych.
Wyobraźmy sobie następującą sytuację: przed nami pojawia się tygrys, od którego nie oddziela nas ekran telewizora lub mocna krata. Mózg ocenia sytuację jako stanowiącą zagrożenie i wywołuje szereg zmian fizjologicznych, których celem jest przygotowanie mięśni do wzmożonej pracy niezbędnej podczas ucieczki lub obrony (układ współczulny zostaje aktywowany i pobudza nadnercza do wydzielania adrenaliny i noradrenaliny powodując rozszerzenie źrenic, przyspieszenie tętna i oddechu, przyspieszenie akcji serca). Równocześnie inne części mózgu dokonują ciągłej rejestracji zmian zachodzących w ciele, rejestrują wzmożoną gotowość organizmu i przekazują informacje o tym stanie do świadomości w postaci… uczucia stresu.
Uczucie stresu to sposób, w jaki umysł odczuwa stan gotowości organizmu do podjęcia działań, których celem jest uniknięcie znajdującego się w otoczeniu zagrożenia.
Reakcja stresowa spełnia bardzo ważną rolę w przetrwaniu organizmu.
Uczucie stresu to sposób, w jaki umysł odczuwa stan gotowości organizmu do podjęcia działań, których celem jest uniknięcie znajdującego się w otoczeniu zagrożenia.
Jeżeli w ciele nie zachodziłaby reakcja stresowa (emocja stresu), najprawdopodobniej zostałoby ono dość szybko wyeliminowane w procesie ewolucji, ze względu na brak możliwości radzenia sobie z wyzwaniami stawianymi przez środowisko zewnętrzne. Mówiąc krótko, zostałoby zjedzone, nie zostawiając po sobie potomstwa. Celem reakcji stresowej jest bowiem przygotowanie organizmu do podjęcia określonej aktywności fizycznej umożliwiającej uniknięcie zagrożenia.
Jednak w dzisiejszych czasach, dla większości z nas, warunki zewnętrze, w których się znajdujemy, są na dobrą sprawę idealne. Nie jest nam zimno, nie jesteśmy głodni, dookoła nie czają się wygłodniałe drapieżniki. Większość czasu spędzamy, siedząc w wygodnych fotelach, rozmawiając z miłymi, kulturalnymi ludźmi, nie obawiając się niespodziewanego zamachu na nasze życie. Otoczenie fizyczne wydaje się być wolne od stresorów, czynników, z którymi organizm miałby podjąć natychmiastową walkę.
Celem reakcji stresowej jest przygotowanie organizmu do uniknięcia zagrożenia.
Wydaje się więc, że we współczesnych czasach główne bodźce stresowe nie pochodzą ze świata realnego. Rodzą się one jednak zupełnie gdzie indziej. W świecie wirtualnym popularnie nazywanym myśleniem.
