Kategoria: strojenie pojęciowe

Świadomość (consciousness) to funkcja umysłu, która pojawia się w momencie, w którym się budzisz i znika w momencie, w którym zasypiasz i nie masz marzeń sennych. Świadomość to prosty fakt odczuwania, czucia, doświadczania wrażeń zmysłowych, myśli i emocji. Świadomość jest niezależna od zawartości, od które doświadczeń się w tej świadomości pojawiają. Świadomość istnieje zarówno na jawie jak i w snach, w stanach normalnych i psychodelicznych. Jest jak ekran komputera, na którym mogą pojawiać się różne słowa i obrazy, piękno i brzydota, ale który sam w sobie pozostaje od nich niezależny.  Świadomość to ta część doświadczenia, która wydaje się nieuchwytna, bezbarwna, bezsmakowa, bezemocjonalna, ale która decyduje o tym, że doświadczenie, doznanie w ogóle ma miejsce.

Świadomość jest niezależna od poczucia “ja”, od mentalnej historii na temat tego kim” ja” jest w danym momencie

Jeżeli świadomości nie ma, nie ma doświadczenia. Nieważne czy doświadczasz koloru zielonego, czy kwaśnego smaku cytryny, w obu przypadkach częścią tego doświadczenia musi być świadomość. Jeżeli jej nie ma trudno mówić o doświadczeniu.

Świadomość jest niezależna od poczucia “ja”, od mentalnej historii na temat tego kim” ja” jest w danym momencie. Jeżeli ktoś cierpi na całkowitą amnezję, nie mając pojęcia, kim jest, świadomość cały czas mu towarzyszy. Jeżeli ktoś cierpi na zaburzenia osobowości i w jednym momencie wydaje się jej, że jest taką osobą, a w drugiej, że inną, świadomość cały czas, niezmiennie odbija jej doświadczenia jak lustro. Jeżeli jesteś w piekle lub w niebie świadomość nadal tam jest. Jeżeli wydaje się tobie, że jesteś całym wszechświatem, lub że jesteś małym nieznaczącym, oderwanym od świata, smutnym, zagubionym człowiekiem świadomość niezmiennie i zawsze jest najbliżej ciebie. Świadomość to coś, czego nie widzisz, ale zarazem coś, co umożliwia tobie widzenie. Jeżeli coś nie posiada świadomości, to z punktu widzenia tego czegoś, to coś nie istnieje. Świadomość to najbliższa, najbardziej intymna część ciebie. Świadomość to coś, co powoduje, że w ogóle jest coś takiego jak bycie tobą.

Doświadczenie to coś co jest odczuwane, doświadczane przez umysł, to coś czego umysł jest świadomy, lub raczej coś co znajduje się w świadomości umysłu. Doświadczeniem może być dźwięk, emocja, smak, wrażenie dotykowe, zapach, obraz, myśl. W tym samym momencie umysł doświadcza wrażeń na poziomie wszystkich zmysłów, włączając w to myśli i emocje. Uwaga umysłu może być skoncentrowana na pojedynczym doznaniu, np. na czytaniu tego tekstu, ale w świadomości umysłu znajdują się doświadczenia płynące ze wszystkich zmysłów.

Ja jest to poczucie bycia centrum, bycia podmiotem, odbiorcą doświadczenia, bycia oddzielonym od reszty świata, wydzielonym z otaczającej rzeczywistości. Jest to stan umysłu, w którym pojawia się założenie, przekonanie, że za tymi wszystkimi procesami, które teraz zachodzą, takimi jak bycie świadomym, myślenie, czucie, podejmowanie decyzji, stoi jeden podmiot, sprawca, byt – Ja.

Poczucie Ja to bardziej mentalne odczucie, rodzaj emocji niż jedynie określona historia

Poczucie Ja może być związane z określoną historią, myślową projekcją, dotyczącą tego czym Ja jest. Np. Ja jest piekarzem urodzonym w takim, a nie innym mieście. Jednak poczucie Ja nadal istnieje, nawet kiedy ta historia znika lub przekształca się w inną. Np. we śnie Ja może być żabą i polować na smacznego pasikonika. Poczucie Ja to raczej mentalne odczucie, rodzaj emocji niż jedynie określona historia, która oczywiście może to poczucie intensyfikować. Czasami kiedy się budzisz, możesz mieć moment, w którym jeszcze nie pamiętasz, gdzie jesteś, kim jesteś, ale już masz wyraźne poczucie, że kimś jesteś. To poczucie bycia kimś, kimś oddzielonym od świata zewnętrznego, to właśnie jest Ja.

Teraz to To co dzieje się w tym momencie, to czego umysł doświadcza w tej chwili. Na Teraz składają się wszystkie doznania zmysłowe, emocjonalne i mentalne, czyli wszystko to co widzisz, słyszysz, czujesz, smakujesz, wąchasz, myślisz w tym momencie. I w tym… i teraz… i w tym…

Każdy ruch myśli, każda zmiana koloru delikatnie modyfikuje Teraz. Zmienia wszechświat twojego doświadczenia. W skrócie, Teraz to całe twoje doświadczenie w tym momencie.

Teraz zawiera w sobie również obecne reakcje umysłu na doświadczenie. Jeżeli umysł opiera się doświadczeniu, w Teraźniejszości pojawi się napięcie, stres. Jeżeli umysł akceptuje, otwiera się na obecne doznania, w Teraz pojawia się szczęście, radość.

Umysł to to, co jest świadome, co czuje, doświadcza i to, co podejmuje decyzje, w jaki sposób na to doświadczenie reagować. Umysł to to co ocenia, myśli, czuje. To to, co zarządza ciałem i wszystkimi jego stanami i to, co doświadcza wszystkich stanów ciała. To to, co tworzy mentalny obraz ciebie, mnie i świata dookoła. To to, co decyduje kiedy zasypiasz, jakie masz sny i czy w ogóle je masz. To to, co zmusza cię do wypicia kolejnej kawy, kiedy ty zdecydowałaś, że cztery już wystarczą. To to, co doświadcza, kieruje uwagą i decyduje. I to, co nieustannie tworzy, modyfikuje, przekształca, olbrzymią sieć przekonań na temat czym jest Ja, świat, w którym się znajduje i cele jego istnienia.

Jednak umysł to jedynie etykieta, słowo, które spina razem funkcje: świadomość (odczuwanie), intelekt, podejmowanie decyzji, ocena, percepcja. Mówienie o umyśle, że jest czymś, że jest rzeczą, może wprowadzać w błąd, ponieważ automatycznie zakładamy, że jest to swego rodzaju byt tak jak np. drzewo, który możemy gdzieś tam znaleźć. I wtedy zaczynamy szukać czegoś, co moglibyśmy zobaczyć, powąchać, dotknąć. A to rodzi dodatkowe napięcie.

---